امروز لینکی در بالاترین دیدم با عنوان "یک روز دست شاه را میبوسند و روز دیگر دست ولی فقیه را،خاصیت جوامع استبداد زده چنین است" با کلیلک بر وری آن به ویدیویی در سایت Youtub رسیدم که آن ویدیو این است.که شما رو هم به دیدن آن دعوت می کنم .
خب حال که ویدیو را تماشا کردید،بد نیست که کمی در مورد آن بحث کنم.
ابتدا در مورد عنوان ویدیو "یک روز دست شاه را میبوسند و روز دیگر دست ولی فقیه را،خاصیت جوامع استبداد زده چنین است" به نظر من بهتر است بگوییم فرهنگ جوامعی مانند جامعه ما یعنی جامعه ایران (مردم ایران) فرهنگ دیکتاتور پرور و بت ساز است،که نمونه های آن را به کرات در تارخ خود دیده ایم به عنوان مثال همین شخص "امام خمینی" در طول تاریخ معاصر به وضوح مشخص است که ایشان چگونه با استفاده از این فرهنگ مردم و به نوعی کمک مردم از یه مرجع تقلید به یک رهبر و سپس به یک دیکتاتور تبدیل می شوند.برای اثبات این ادعا که فرهنگ مردم ما بت ساز است می توان مثالی از از همین چند ساله اخیر زد. زمانی که آقای سید محمد خاتمی ریاست جمهوری رو بر عهده گرفت چهره زیاد شناخته شده ای نبود ولی با مرور زمان و شناختی که مردم از او پیدا کردند به عنوان فردی محترم در جامعه شناخته می شد.ولی عهده ای از مردم برای او تا اندازای احترام قائل اند که حتی انتفاد از ایشان را تاب نمی آوردند که این خود سر آغاز بت سازی است.
خب حال برویم سراغ محتوای ویدیو
جالب این جاست که اکثر دیکتاتور های خاورمیانه در این ویدیو نمایش داده می شوند.فارق از دیکتاتورهای خاورمیانه که در این ویدیو به نمایش در آمده اند، سه دیکتاور معاصر ایران یعنی محمدرضا پهلوی،روح ا... خمینی و علی خامنه ای نیز قابل توجه اند که چگونه مقامات معاصر بوسه در دستان اینها می زنند.
نکته جالب دیگری که در دقیقه های آخر این ویدیو هست بوسه زدن بر دستان خمینی توسط محمد خاتمی و میرحسین موسوی است.در این مورد هم باید گفت که میرحسین موسوی متوجه اشتباهات خود شد و برای جبران اشتباهات خود با مردم ماند و حال نیز بهای آن را می دهد ولی در مقابل محمد خاتمی هنوز به این نظام فاسد و ولایت فقیه فاسد تر از آن پایبند است و پیشنهاد آشتی می دهد،که امیدوارم ایشان نیز متوجه شوند که این ره به ترکستان می رود.
در آخر هم باید گفت که خوشبختانه اکثریت نسل جدید و جوان دیگر دنباله رو این فرهنگ دیکتاتور پرور و بت ساز نیستند.و همچنین هدفم از نوشتن این مطلب این بود که مردم ما باید بیاموزند که همیشه تصمیمات هر شخصیت سیاسی درست نیست
و شخصیت های سیاسی مبرا از اشتباه و خطا نیستند و نباید از آنها با رفتار خود بت ساخت و در نهایت به دیکتاتوری رساند.
خب حال که ویدیو را تماشا کردید،بد نیست که کمی در مورد آن بحث کنم.
ابتدا در مورد عنوان ویدیو "یک روز دست شاه را میبوسند و روز دیگر دست ولی فقیه را،خاصیت جوامع استبداد زده چنین است" به نظر من بهتر است بگوییم فرهنگ جوامعی مانند جامعه ما یعنی جامعه ایران (مردم ایران) فرهنگ دیکتاتور پرور و بت ساز است،که نمونه های آن را به کرات در تارخ خود دیده ایم به عنوان مثال همین شخص "امام خمینی" در طول تاریخ معاصر به وضوح مشخص است که ایشان چگونه با استفاده از این فرهنگ مردم و به نوعی کمک مردم از یه مرجع تقلید به یک رهبر و سپس به یک دیکتاتور تبدیل می شوند.برای اثبات این ادعا که فرهنگ مردم ما بت ساز است می توان مثالی از از همین چند ساله اخیر زد. زمانی که آقای سید محمد خاتمی ریاست جمهوری رو بر عهده گرفت چهره زیاد شناخته شده ای نبود ولی با مرور زمان و شناختی که مردم از او پیدا کردند به عنوان فردی محترم در جامعه شناخته می شد.ولی عهده ای از مردم برای او تا اندازای احترام قائل اند که حتی انتفاد از ایشان را تاب نمی آوردند که این خود سر آغاز بت سازی است.
خب حال برویم سراغ محتوای ویدیو
جالب این جاست که اکثر دیکتاتور های خاورمیانه در این ویدیو نمایش داده می شوند.فارق از دیکتاتورهای خاورمیانه که در این ویدیو به نمایش در آمده اند، سه دیکتاور معاصر ایران یعنی محمدرضا پهلوی،روح ا... خمینی و علی خامنه ای نیز قابل توجه اند که چگونه مقامات معاصر بوسه در دستان اینها می زنند.
نکته جالب دیگری که در دقیقه های آخر این ویدیو هست بوسه زدن بر دستان خمینی توسط محمد خاتمی و میرحسین موسوی است.در این مورد هم باید گفت که میرحسین موسوی متوجه اشتباهات خود شد و برای جبران اشتباهات خود با مردم ماند و حال نیز بهای آن را می دهد ولی در مقابل محمد خاتمی هنوز به این نظام فاسد و ولایت فقیه فاسد تر از آن پایبند است و پیشنهاد آشتی می دهد،که امیدوارم ایشان نیز متوجه شوند که این ره به ترکستان می رود.
در آخر هم باید گفت که خوشبختانه اکثریت نسل جدید و جوان دیگر دنباله رو این فرهنگ دیکتاتور پرور و بت ساز نیستند.و همچنین هدفم از نوشتن این مطلب این بود که مردم ما باید بیاموزند که همیشه تصمیمات هر شخصیت سیاسی درست نیست
و شخصیت های سیاسی مبرا از اشتباه و خطا نیستند و نباید از آنها با رفتار خود بت ساخت و در نهایت به دیکتاتوری رساند.
